Blog o dobrze spędzonym czasie. Książka, film, piwo i publicystyka.
Uwielbiam odważne połączenia. Nawet jeśli nie zawsze się to udaje w stu procentach, to książki będące hybrydami gatunkowymi łatwo pozwalają wybrzmieć ambicjom autora. A świeże pomysły są w cenie, zawsze to powtarzam. Mroczny rewers Piotra Andera to właśnie taki debiut z pomysłem na siebie, więc w naturalny sposób znalazł sobie Czytaj więcej
Robiłem podobny zbiór jeszcze za czasów mojego piwnego bloga i całkiem dobrze się to przyjęło. Czemu by więc nie spróbować i tu? Oto książkowe memy – luźny zbiór memów o książkach, czytaniu książek czy też specyficznej społeczności zgromadzonej wokół szeroko pojętej literatury.
Książka, której po moich zeszłorocznych zachwytach nad Czasem pomsty zabraknąć tu nie mogło. Maciej Liziniewicz kontynuuje Cykl o Nadolskim i właśnie zaprezentowano nam Mroczny zew.
Jak widzicie pozostajemy przy Phantom Books Horror oraz krótszych formach literackich. Książka Wiesz, kiedy umrzesz to zbiór opowiadań, na który nie byłem w żaden sposób gotowy. Lektura, która jest jak pierwszy transport PKP – spodziewasz się zwykłej podróży z punktu A do punktu B, jednak pozornie prosta przeprawa częstokroć przynosi Czytaj więcej
Książka, o której dowiedziałem się późno, bo tuż przed premierą. Jednocześnie jest to jednak debiut, na który koniec końców mocno się napaliłem. Niebo, ptaki i robaki to zbiór opowiadań Anny Marii Wybraniec, której twórczość możecie kojarzyć choćby ze Snów umarłych. Zbiór wyjątkowy pod kilkoma względami: świeżości, ogólnej jakości tej prozy, Czytaj więcej
Arthur Machen to dla polskich miłośników grozy pisanej nazwisko niekoniecznie obce, choć dotychczas traktowane trochę po macoszemu. Polskiego przekładu doczekało się co prawda Troje szalbierzy i zbiór Inne światy, natomiast trudno mówić tu o wybitnie dużym zainteresowaniu autorem książek, które były przecież swego czasu cenione choćby przez samego H.P. Lovecrafta. Czytaj więcej
Gdy w 1896 roku ukazała się Wyspa doktora Moreau, zaledwie trzydziestoletni wówczas Herbert George Wells raczej nie spodziewał się, jak ważna dla całej popkultury okaże się ta skromna objętościowo książka. Dziś Wells to już oczywiście ikona i jeden z ojców fantastyki naukowej, czerpiący również z innych gatunków.
Wznowienie, na które bardzo czekałem. Powrót Wojciecha Guni uznaje się bowiem za pierwszy powojenny zbiór opowiadań weird fiction. Minęło zaledwie kilka lat od chwili premiery książki, ale przyznaję – nie siedziałem jeszcze wówczas w weirdzie, nie licząc może Lovecrafta, i po prostu nie załapałem się na pierwsze wydanie.
Swego czasu Mój Kajecik mocno stał debiutami polskich autorów. Trochę od tego trendu odszedłem, ale absolutnie z niego nie zrezygnowałem – to miało i wciąż ma być miejsce wspierające tych młodych zdolnych. Tym przyjemniej jest mi wrócić do tematu po lekturze książki Trzecia część człowieka, która absolutnie mnie oczarowała.
Raz na jakiś czas, nieczęsto, dzięki ciężkiej pracy wydawcy i jego wiary w dobry gust czytelników, udaje się odkryć wyjątkową książkę. Czasami jest to debiutant, który idzie pod prąd ze swoimi świeżymi pomysłami. Innym razem wręcz przeciwnie – doświadczony, inspirujący swoją pracą od wielu lat autor literatury, który nie znalazł Czytaj więcej